Johan




http://i22.photobucket.com/albums/b311/TjaWieBenIK/Canada%20weblog/Yard-010_zpsaa675158.jpg


















Er schijnt een voetballer te zijn geweest die als rugnummer steevast nummer 14 droeg.
Toen ik mijn truck voor het eerst zag merkte iemand, die kennelijk stiekem meer van voetballen weet dan hij ooit zal toegeven, op dat het voertuignummer op de zijkanten van de motorkap het nummer was van ene Johan Cruif Kruif Cruiff Kruiff Cruyff.  (met dank aan Google)

Johan is een Peterbilt 379, geboren in het jaar 2006 en met een respectabele kilometerstand (want: Canada) van inmiddels 1.360.870 KM. Vorig jaar is het Caterpillar 6-cilinder blok van 13,6 liter totaal gereviseerd, en er moet iets geks gebeuren als Johan over een aantal jaren de magische grens van 2 miljoen kilometer niet zal bereiken.
Het interieur is nog altijd als nieuw, en toen de truck aan mij werd overgedragen is hij nog even lekker vertroeteld door een professioneel cleaning bedrijf. Dus zelfs het kamerbrede hoogpolige tapijtje rook en glansde weer als nieuw.





















Als je het hebt over een echte Amerikaanse truck, dan is Johan precies jouw man!
Veel chroom, een lange neus, klinknagels, uitlaten aan de zijkant van de cabine, aluminium brandstoftanks en een verchroomde voorbumper. Tegenwoordig zie je niet veel trucks zoals Johan op de weg, de meeste bedrijven kiezen toch liever voor een gestroomlijnde wagen met veel plastic onderdelen. Dit scheelt in de luchtweerstand, en tevens door het lagere gewicht, in het brandstofverbruik.

De ''stuurcabine' is maar smal, vergeleken met de nieuwere uni-cab modellen, maar het oog wil kennelijk ook wat, dus daarom moeten er dikke verchroomde uitlaten pal achter de zijraampjes omhoog steken.
Dat dit weer ten koste gaat van het zicht naar achteren, vooral bij het achteruitrijden, ach daar heeft men geen boodschap aan. En het gaat, zoals al eerder gezegd, ook ten koste van de ruimte in de cabine zelf.

Gelukkig is de slaapcabine niet smal, deze steekt immers voorbij de uitlaten uit aan beide kanten, het bed is ruim 2 meter lang en meer dan 1 meter breed. Tussen het bed en de stoelen zijn dan aan beide zijkanten handige kasten gesitueerd, en daarin is uiteraard plaats vrijgemaakt voor een koelkast en allerhande opbergruimte.

Verder beschikt Johan over een 2500 Watt omvormer, zodat ik gewoon over de standaard 110 Volt kan beschikken voor zaken zoals mijn laptop en waterkoker. Het elektrische systeem van Johan is, in tegenstelling tot Europese trucks, geheel 12 Volt (behalve het startsysteem dat door een overbrugging toch op 24 Volt schijnt te werken.)

De gordijnen, die je bij een Europese truck dicht trekt langs de voor- en zijramen, ontbreken in Johan. Daarvoor in de plaats is er achter elke stoel een lap leer opgehangen welke je door middel van een rits aan elkaar kunt bevestigen en dichtritsen. De rest van deze twee lappen leer dienen dan tevens weer als afscherming van de kasten tussen de stoelen en het bed.

Johan heeft een turbootje, en dat turbootje gaat gezellig fluiten als er gas wordt gegeven. Niet hinderlijk fluiten, maar net genoeg om het leuk te laten zijn.

Omdat Johan een Canadees kenteken heeft is hij begrenst op zo'n 105 KM/U, dat lijkt hard voor Nederlandse begrippen, maar in de VS wordt je zo hard ingehaald door collega's, waardoor het soms lijkt alsof je stil staat.
En in veel staten mogen vrachtwagens net zo hard als personenwagens, eigenlijk best vreemd voor een land waar alles safe en verantwoord moet zijn, jongeren pas alcohol mogen drinken op hun 21ste en Kinder Suprise eieren verboden zijn door de wet.

Maar wel lekker 70 MPH rijden met je truck met trommelremmen rondom.......

Als er iets is waarin Johan uitblinkt, dan zijn het ongetwijfeld metertjes en klokjes!
Zelfs een piloot van een Boeing heeft minder instrumenten om te controleren tijdens een trans-Atlantische vlucht.



















En waar zijn al die klokjes en metertjes nu eigenlijk voor?


















Laten we Johan eens goed bekijken door middel van een aantal foto's:


Live long and prosper!

(even dubbelklikken voor de foto in 1600 pixels formaat)
Photobucket

Toen ik ergens eind april 2011 door een hevige sneeuwjacht worstelde had ik een hoogst merkwaardige ontmoeting met een Federation Starship.....
Dit close encounter vond plaats op Highway 23 in Alberta, ter hoogte van het plaatsje Vulcan.

Deze plaatsnaam had eigenlijk al eerder een belletje moeten doen rinkelen bij mij, maar ik was eigenlijk een beetje verbolgen en druk bezig met het verwerken van het gegeven dat het eind april, al ruim een maand in de lente, nog steeds zo erg kon sneeuwen.

Voor wie niet bekend is met termen als ''Vulcan'' en ''Federation Starship":
Je hebt vast wel eens een aflevering gezien van de science fiction televisieserie Star Trek?

(even dubbelklikken voor de foto in 1600 pixels formaat)
Photobucket

In deze langlopende serie vloog men met een ruimteschip genaamd "Enterprise" een beetje nutteloos door de ruimte, eigenlijk alleen maar om avonturen te beleven die dan ademloos konden worden gevolgd door goedgelovige mensen op planeet Aarde.

Uiteraard ontmoette men op deze verre reizen steevast buitenaards leven, en op een planeet genaamd Vulcan leefde een volk genaamd, hoe simpel kan het zijn, de Vulcans.
Je kunt je hoogstwaarschijnlijk nog wel een beeld voor ogen halen van Mister Spock, first officer aan boord van Starship Enterprise, destijds onder commando van captain James "Jim" Kirk?

Spock was de man met de merkwaardige wenkbrouwen wenkbrauwen en grillig gevormde oorschelpen. Nou, hij is dus een klassiek voorbeeld van een Vulcan.

Ergens in het begin van de jaren 90 van de vorige eeuw zijn een stel slimmeriken uit het vrij onbetekenende plaatsje Vulcan, Alberta, Aarde, op het lumineuze idee gekomen om hun dorp eens even op de wereldkaart te zetten. Met zo'n plaatsnaam heeft het ze vast heel erg veel moeite gekost om iets te verzinnen dat mensen uit de gehele wereld in grote getale naar hun woonplaats zou laten stromen.
Maar uiteindelijk besloot men om het Star Trek succes en de gelijknamige planeet Vulcan te gebruiken om de plaatselijke VVV iets meer werk te bezorgen.

Op 10 juni 1995 was de plechtige onthulling van Vulcan Starship FX6-1995-A, strategisch geplaatst op een sokkel langs Highway 23:

(even dubbelklikken voor de foto in 1600 pixels formaat)
Photobucket

Op zaterdag 17 mei 2014 togen Habbekrats en ondergetekende per starship USS Mercury richting Vulcan, AB om dit fenomeen eens aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Hieronder een korte sfeerimpressie van dit enerverende bezoek:


(even dubbelklikken voor de foto's in 1600 pixels formaat)
Photobucket


Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Let u toch vooral eens op model Habbekrats die, compleet met Klingon denkrimpel in zijn voorhoofd, een perfectie imitatie tentoonstelt van Klingon crew member lieutenant Worf:

Photobucket

De geestelijk vader van Star Trek, Gene Roddenberry, werd uiteraard niet vergeten en door middel van deze gedenksteen en tekst leeft zijn gedachtegoed ook in Vulcan, AB voort:

Photobucket

Misschien dat jullie op de hoogte zijn van deze wetenswaardigheid, maar ik wil toch even vermelden dat de as van Gene Roddenberry na zijn crematie met een raket het heelal is ingeschoten.
En daar zal hij tot in de  eeuwigheid samen zijn met de sterren en planeten die hij in al de afleveringen en films van Star Trek heeft beschreven.

Binnen in het Vulcan space station viel ik van de ene verbazing in de andere.
Talloze memorabilia en originele decorstukken uit de tv series waren hier te bewonderen, tezamen met de meest wonderlijke Star Trek merchandise.
Zelfs Spock-oren ontbraken niet op het feest:   

Photobucket

Photobucket

Photobucket



Origineel decorstuk uit de tv serie:



De bekende Star Trek ''Transporter'', onwijs slim bedacht door Gene Roddenberry:
Door mensen en materie te teleporteren hoefde hij niet telkens weer beelden van een landing op een nieuwe planeet te laten zien.
Ook dit is een origineel decorstuk, er stonden er maar liefst 3 (drie!) tentoongesteld.

Habbekrats wilde er onmiddellijk gebruik van maken, want hij wist niet helemaal zeker of hij thuis in Nederland de knop van zijn gasfornuis had dichtgedraaid......



Voor echte ''Trekkies'' is er zelfs de gelegenheid om op de foto te gaan in authentieke Star Trek kleding, en met behulp van een groen scherm wordt men dan ''levensecht'' geprojecteerd in een scene uit de serie.



Model Habbekrats wilde meteen van deze mogelijkheid gebruik maken, en hoe ik ook op hem inpraatte:
Ik kon hem er maar niet van overtuigen dat er toch echt geen Urker, compleet met gouden oorbel, in de serie meespeelde...



Ik heb ter plekke een t-shirt gekocht met de tekst ''I Vulcan, Alberta, Canada, Earth".
En na nog even grondig te hebben rondgekeken of ik Seven of Nine en/of T'Pol misschien tegen het bevallige lijf kon lopen, zijn we weer in ons eigen spaceship geklommen en hebben we met warpspeed Vulcan verlaten.