Geld opnemen (4000 CAD / 3053 Euro) bleek die ochtend nog niet zo eenvoudig te zijn bij mijn bank: Ik had dit namelijk van tevoren moeten aanvragen ?
Maar de dame achter het loket wilde mij met alle plezier 2000 CAD meegeven, en ze gaf mij tevens het advies om de overgebleven 2000 CAD bij een ander kantoor in Lethbridge te gaan halen ...
Dus dat heb ik dan maar meteen gedaan, mission accomplished !
Het volgende "probleem" was dat Cathy zei dat ik de hotelrekening van 1471 CAD persoonlijk in het hotel moest gaan betalen, oké....dan ging ik dat meteen bij terugkomst in de Lodge doen!
Verder vertelde Cathy mij dat ik voor dinsdag, woensdag en donderdag was ingedeeld voor de Orientation Course op het kantoor van de zaak, van 7.46 uur tot 17.01 uur zou ik dan gedurende deze dagen onder de pannen zijn.
Deze cursus wordt gegeven door Bruce, en hij legt je van haver tot gort uit hoe alles werkt binnen het bedrijf:
Onder andere hoe je de satellietcommunicatie in de truck moet gebruiken, hoe het onderweg met het tanken is geregeld, hoe je je logboek moet invullen, hoe je de koelmotor moet instellen en bedienen etc, etc. en nog een paar honderd keer etc.
Dus met dit vooruitzicht keerde ik terug naar het hotel, en het eerste wat ik deed was aan de balie in de lobby verkondigen dat ik de rekening van de voorgaande weken toch maar cash ging betalen.
Na enig gezoek in de computer vertelde de deskmedewerker
(het mannetje dat mij zo lekker veilig door de sneeuw naar Gateway had getransporteerd)
dat de rekening inmiddels al door de zaak was voldaan.
Dus dan moest ik het geld toch maar aan Cathy overhandigen, zoals ik eerder die ochtend al had getracht om te doen.
Nadat ik nog even had geregeld dat ik de volgende middag om 17.01 uur door de hotel shuttle zou worden opgehaald bij de zaak, kon ik van mijn vrije dag gaan genieten.
De volgende ochtend (dinsdag 14 december 2010) reed ik om 07.01 uur weg bij het hotel, want ik moest eerst de huurauto gaan inleveren bij National.
Uiteraard moest de wagen, ditmaal een zwarte modeljaar 2010 Impala, volgetankt op het terrein van het autoverhuurbedrijf worden geparkeerd. Gelukkig wist ik door mijn eerder car rental-avonturen dat er vlak om de hoek bij het verhuurbedrijf een tankstation zat.
Na het aftanken even de wagen parkeren, de sleutels door een speciaal luikje in de deur gooien, en ik ging te voet op weg naar het kantoor van de zaak.
Dit betekende een minuut of 11 stevig doorwandelen, en keurig op tijd arriveerde ik bij Bruce in zijn kantoor/klaslokaal.
Onze klas bestond uit 5 personen:
Allereerst verscheen daar mijn "potje-pies-maat" Jason uit Engeland weer ten tonele, gevolgd door een 32 jarige hippie uit Canada, verder een hele aardige Canadese man van rond de 50 jaar oud, die 22 jaar geleden ook al eens voor het bedrijf had gereden en last but not least:
Christel, een onwijs lieve en grappige Canadese dame die al 12 jaar onderweg is (samen met haar kat) als chauffeuse, haar carriere op de weg is ze toentertijd gestart bij dit bedrijf.
Bruce begon meteen vol vuur te vertelen, te vertellen en te vertellen, informatie en boeken vlogen ons om onze oren, voordat we het wisten was het alweer twaalf uur en kregen we een uurtje vrijaf om te gaan lunchen.
In deze lunchpauze ben ik naar Cathy gegaan om voor de tweede keer mijn hotelrekening aan haar proberen te betalen. Toen ik uitlegde wat men mij in het hotel had medegedeeld, schudde ze kordaat haar hoofd en zei dat de rekening nog niet door het bedrijf was voldaan. Dus ik moest het die middag, na de les, nog maar eens gaan proberen in het hotel.
Ook de middagles van Bruce was om voordat ik er erg in had, maar tot mijn verbazing gaf hij ons huiswerk mee voor de cursus Defensive Driving ?
Jason, Mike en ik moesten deze cursus een week of drie geleden speciaal gedurende drie lesuren volgen bij Gateway, hier werden ons kosten voor in rekening gebracht, en nu werd dezelfde cursus geheel gratis
(betaald zelfs, want het bedrijf betaald ons immers om deze cursus bij te wonen) aan ons gegeven ?
Maar het voordeel voor Jason en yours truly was dat wij nu in ieder geval deze cursus niet meer opnieuw hoefden te bestuderen, laat staan de examenvragen maken.
Toen om 17.01 uur onze eerste dag erop zat, ging ik in de driver's room zitten wachten op de hotel shuttle.
Maar wat er ook arriveerde op het parkeerterrein, het was steeds maar niet een witte Voyager met belettering van het Lodge hotel erop.....
Rond 17.31 uur vond ik dat ik nu onderhand wel genoeg geduld had geoefend en besloot ik om het hotel eens op te bellen. Het kwam er op neer dat ze mij totaal vergeten waren, en ze zouden onmiddelijk een taxi naar mij toe sturen.
De hamvraag, nadat de verbinding inmiddels alweer was verbroken, was :
Moest ik deze taxi nu uit eigen zak betalen, omdat het hotel een fout had gemaakt ?
Al na een minuut of drie stond de beloofde taxi op de stoep, en toen de chauffeur mij binnen een recordtijd afleverde bij de Lodge, liep hij met mij mee naar binnen om de rekening door het hotel te laten betalen.
Ik ging meteen melkbeesten bij hun uitstulpingen vatten, en verkondigde ten tweede male dat ik toch echt een dringende behoefte had om de oude hotelrekening cash aan de balie te betalen. Nadat ik ook nog even keurig erbij had verteld dat het bedrijf de rekening nog niet voldaan had, ging de baliedame informeren hoe ze in zo'n geval diende te handelen.
Het kwam er op neer dat de mensen die over de financiële administratie gingen elke dag om 16.31 uur naar huis gingen, dus ik kon wederom mijn geld niet kwijt.....
Maar de volgende morgen zou ze onmiddellijk contact opnemen met de verantwoordelijke persoon, en als het niet ander kon dan moest deze maar even wachten met naar huis gaan totdat ik morgen rond 17.16 uur weer in het hotel zou arriveren.
Ik heb nog nooit zoveel moeite moeten doen om iets te betalen, en het ging hier ook niet bepaald om een klein bedrag.
Maar goed, morgen weer een dag:
Ik verbaas mij niet meer, ik laat mij gewoonweg verrassen !!!
De tweede dag (woensdag 15 december 2010) met Bruce en zijn cursus vloog ook weer om, ditmaal kregen we huiswerk mee voor het examen voor gevaarlijke stoffen
De shuttle was keurig op tijd om mij terug naar de Lodge te brengen, en daar aangekomen kon ik zowaar mijn oude rekening voldoen. Ik kon het bijna niet geloven, wat een perfect geoliede machine is zo'n hotel toch !!!
De laatste cursusdag (donderdag 16 december 2010) was aangebroken, iedereen bleek voor het ADR examen te zijn geslaagd, en tussen de middag kregen we de traditionele pizza aangeboden door de zaak.
Ik had hierover al in diverse weblogs gelezen, en vandaag vormde geen uitzondering op deze regel.
Na de middagpauze kwamen er mensen van de dispatch
(zeg maar het reisbureau van het bedrijf, zij sturen ons immers overal naartoe) kennis met ons maken en meteen wat uitleg te geven.
Zoals ik tijdens mijn eerste mentor trip al had gemerkt:
Ze hebben het liefst dat je zoveel mogelijk zaken via de satelliet regelt, en zo weinig mogelijk via de telefoon.
Dat komt mij heel goed uit, want ik haat telefoons !
Nadat Bruce ons werkelijk overlaadde met papierwerk en tankpassen, kregen we als laatste ons certificaat uitgereikt, samen met een petje, en waren we rond 16.01 uur klaar voor deze dag en met de gehele cursus in het algemeen.
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Ik kreeg nog even te horen dat Lyndon de volgende dag contact met mij zou opnemen inzake mijn mentor trip over de Rocky Mountains.
Bruce was daarna zo vriendelijk om het hotel te bellen om te informeren of ze mij een uurtje eerder konden ophalen, dus ik was al rond 16.16 uur terug in de Lodge.
Morgen alweer een vrije dag in het vooruitzicht........what a life!!!
Die vrijdag (17 december 2010) belde Lyndon mij 's middags op met de mededeling dat mijn mentor mij zou ontmoeten in de driver's room op de zaak, aanstaande maandagochtend om 06.31 uur.
Deze tip duurt slechts een dag of drie, en het is dag en nacht rijden doorrijden naar het schijnt.
Mij maakt het niet uit, des te eerder krijg ik mijn eigen truck.........
Dus dat betekende een vrij weekend en tijd genoeg om mij voor te bereiden op de Rockie Mountains !!!
(Op het moment dat ik dit verhaaltje type duurt het nog een uurtje of acht voordat mijn tweede mentor trip begint, ik spreek jullie later deze week)
