Om 06.31 uur stapte ik de driver's room binnen, vol verwachting naar mijn mentor en de zaken die gingen komen.
Dit keer bleek ik een Schot als leermeester te hebben, hij heette Craig en mijn eerste indruk na onze kennismaking was meteen goed.
Hieronder een foto van mijn "Mighty Mentor" achter het stuur:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Deze mentor trip bestond uit een rit over de Rockie Mountains, zodat je een beetje "berg-ervaring" kunt opdoen.
Nu moet je niet denken dat dit gebergte qua wegen zelfs maar in de schaduw kan staan van bijvoorbeeld de Europese Alpen, het zijn meer een paar flauwe heuveltjes met glooiend asfalt, zonder dramatische haarspeldbochten en andere zaken die het rijden interessant maken.
Craig pakte resoluut een gedeelte van mijn bagage op en gebaarde dat ik hem moest volgen naar truck # 2171.
Het eerste gedeelte van de trip, over de prairies van Alberta naar Calgary, mocht ik op de bijrijdersstoel plaatsnemen, en gezellig kletsend over nuttige en onzinnige zaken passeerden we ongemerkt deze stad.
Het was moeilijk om Craig's afkomst over het hoofd te zien als je in de cabine rondkeek, het was Schotland voor en Schotland na:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Even na het middaguur arriveerden we in het plaatsje Golden, BC en mocht ik het stuur overnemen.
Veel sneeuw lag er niet, en op aanwijzing van Craig stuurde ik de truck door bochten en over smalle bruggen.
Hij doet dit ritje twee keer per week, kent de route als zijn broekzak, en hij zei dat ik op hem moest vertrouwen als hij zei dat ik een bepaalde bocht met 100 km/u kon nemen.
Na het even aan te hebben gezien en een beetje tijd om aan te truck te wennen, nam ik steeds vaker al zelf het initiatief om de snelheid in te schatten en aan te passen, onder instemmend gebrom van Craig.
Volgens hem betekenden alle verkeersborden 120 km/u, pedal to the medal en gaan met die tomaat!
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Af en toe heb je verplichte brake-check punten op de route, als je aan een lange en steile afdaling begint.
Hier moet je stoppen, een brake check doen:
Je dient dan je rempedaal in te trappen en vasthouden, terwijl je ondertussen goed naar je luchtdrukmeters kijkt of deze niet zakken.
Hiervan moet je tevens een melding maken in je logboek, dat is de geschreven versie van de tachograaf in Europa.
Ik zal hier nog wel een keer uitleg over geven, het is best wel een bewerkelijk gebeuren, maar je kunt er leuk mee smokkelen qua gereden uren.
In de hele rit zit eigenlijk maar één steile afdaling, en Craig gaf mij een paar goede tips die ik zeker niet zal vergeten. Want het is geen pretje als je ineens zonder remmen naar beneden dendert, daar komen zonder twijfel rare ongelukken van.....
Rond 23.01 uur kwamen we aan op de H&R yard in Delta, daar parkeerden we de trailer en gingen we met de losse truck naar het laadadres van de volgende morgen.
Na nog even gezellig wat geouwehoerd te hebben gingen we naar onze respectievelijke bedjes om te genieten van een welverdiende nachtrust.
De volgende dag (Dinsdag 21 december 2010) konden we de geladen trailer aanpikken en begon Craig aan de terugweg, we moesten lossen bij een winkel in Calgary.
Veel foto's van de bergen heb ik niet kunnen maken, simpelweg omdat de ramen van de truck onwijs smerig waren.
Schoonmaken helpt heel erg goed, maar dit moet je dan zo om de 5 minuten herhalen, en daarvoor ontbrak ons helaas de tijd een beetje.....
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Na een verkwikkende douche bij een tankstation in Kamloops, BC vervolgden we onze weg naar Calgary. Ondertussen was ik weer achter het stuur gekropen en Craig deelde mij terloops mee dat mijn rijstijl hem deed denken dat hij in de film "Driving Miss Daisy" was belandt.
Maar ja, hij rijdt nu eenmaal niet met zijn truck: Hij vliegt laag over de weg.
Dus volgens hem is iedereen traag, en zijn de meeste slakken sneller thuis.
Toen ik zei dat sommige slakken altijd thuis waren omdat ze hun huis op hun rug meedragen, was hij even met stomheid geslagen.
Zo had hij dat nog nooit bekeken, en even later zei hij dat ik goed reed en de snelheid in de bergen er flink in hield.
Bij eerdere mentor trips heeft hij wel eens, tot wanhoop gedreven door de rijkunsten van zijn leerling zelf maar weer het stuur in handen genomen.
En ik had er geen problemen mee om 's avonds en 's nachts te rijden, dat was ook een pluspunt in zijn boek: Het kwam maar al te vaak voor dat iemand te kennen gaf niet 's nachts te kunnen rijden...???
Nummerplaat op Craig's truck:
FLAPPER (met Schotse vlaggetjes)
"Every load is just a challange"
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Na middernacht kwamen we aan bij de winkel waar we de
Deze nacht verliep iets minder rustig: Craig snurkte.......
Na een kort (en rumoerig) nachtje was het tijd om de winkelier blij te maken met allerhande producten, en na het lossen werd de neus van #2171 richting Lethbridge gestuurd, alwaar we rond het middaguur zouden arriveren.
Zo zag de truck er uit na het ritje over de Rockies:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
In Lethbridge aangekomen dropten we onze trailer in de yard, en ging #2171 naar de dokter omdat hij al een poosje last had van kwakkelende kwaaltjes.
Ik ging op kantoor vragen of er al iets bekend was inzake een truck voor mij.
Ja, maar deze zou pas de volgende dag aankomen vanuit Californië, dus ik mocht op kosten van H&R een nachtje gaan logeren in het Lodge hotel.
Met instructies dat ik de volgende ochtend om 08.01 uur moest bellen, werd ik door Craig naar het hotel gebracht.
Daar aangekomen heeft hij mij in de lobby uitvoerig uitgelegd hoe ik moest handelen bij mijn eerste eigen grensoverschrijding, dit alles heb ik nauwkeurig opgeschreven en daarna heb ik Craig bedankt voor de goede mentor trip, alle goede tips en leuke verhalen, waarna hij huiswaarts keerde en ik mijn intrek in kamer 127 nam.
Een screenshot van ons tripje naar Delta, BC.
2335,6 kilometer in totaal:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Morgen dan eindelijk mijn eigen truck !!!!
Ik hoop dat hij blauw is...........
(Wat denk je zelf....?)
