De volgende ochtend (Rememberance Day, donderdag 11 november) was ik al heel erg vroeg wakker, waarschijnlijk omdat ik nog steeds op Nederlandse tijd was ingesteld.
Dus al om 05.00 uur stond ik vrolijk onder de douche, gevolgd door een grote mok (meegebrachte) Pickwick thee:
Best handig zo'n koffiezet/waterkookapparaat op je kamer.
De vorige avond was ik op zoek gegaan naar een supermarkt, en dat viel nog lang niet mee....
Maar na veel cijfers (vijven en zessen)
had ik er toch een gevonden, zo'n anderhalve kilometer lopen vanaf het
hotel. Dus de aldaar gekochte broodjes en beleg, gecombineerd met jus
d'orange en voorgenoemde thee, zorgden ervoor dat ik mij meteen een stuk
beter voelde.
Dinsdagavond in Engeland deed het scherm van mijn laptop raar, en nu begon hij weer kuren te vertonen.
Strepen over het beeld, foto's van onschuldige merels werden
getransformeerd tot briesende draken en het geluid kwam in een loop
terecht, zodat ik via Radio 2 wel 100 keer achter elkaar hoorde dat het
zojuist 2 uur was geworden......
En even later besloot mijn trouwe laptopje dat zijn laatste rustplaats een hotel ergens in Canada moest worden:
R.I.P. lieve ACER....
Gelukkig had ik de vorige avond ontdekt dat er beneden in de hotellobby
twee PC's voor algemeen gebruik staan, dus even later bevond ik mij daar
en vroeg via het interweb mijn Canadese vriendin Becks om raad:
Waar kan ik voor een redelijke prijs een goede laptop kopen ?
Ze gaf mij een aantal mogelijkheden, en één van de winkels uit haar
lijstje, Staples, bevond zich op de route naar het autoverhuurbedrijf,
dat kwam mooi uit!
Van Hans had ik het adres van National Car Rental gekregen, dat bedrijf
verhuurt bij wijze van service auto's aan medewerkers van het transportbedrijf,
zonder te vragen om een credit card of vast huisadres.
Een credit card bezit ik wel, maar een vast huisadres gaat de komende maanden moeilijk worden, dus te voet op naar National!
Eerst even een tussenstop gemaakt in een winkelcentrum (vanaf nu ga ik dat als "mall" typen, scheelt wel in woordwaarde, maar zolang we geen Scrabble spelen kan dit mij niet zo heel erg boeien) alwaar ik een lekker broodje heb gegeten bij Subway, Amerika kenners weten wat ik bedoel!
Daarna even bij de Staples winkel binnen gekeken naar hun laptops, het
aanbod was summier, edoch de prijzen niet karig, dus daar werd ik niet
veel wijzer van.
Op mijn zoektocht door de mall (kijk, ik gebruik het woord al alsof ik nooit anders heb gedaan!) ontwaarde ik een grote bioscoop, daar moest ik de naam maar even van onthouden.
Een filmpje is nooit weg als je jezelf zit te vervelen op je hotelkamer,
kan ik online even kijken wat er zoal draait en om hoe laat wat precies
begint.
Het autoverhuurbedrijf zat volgens Google Maps aan de overkant van de
Crowsnest Highway, kon ik mooi even in het zonnetje vanaf het viaduct
naar de passerende trucks kijken!
Na een poosje besloot ik mijn weg te vervolgen, en weldra was ik aangekomen op de vermeende locatie.
Maar hoe goed ik ook keek, nergens was het bekende groene logo van National te bekennen ?
Gelukkig zag ik een lege taxi aan de overkant van de straat rijden, dus
even een brul, wilde armgebaren en het voertuig was mijn!
De chauffeur bleek "new on the job" te zijn, dus hij wist heg nog steg in Lethbridge, maar geen nood: de centrale gaf uitkomst.
En na een kort ritje zette hij mij af (voor maar liefst 10 dollar!!) bij National Car Rental.
Daar binnengekomen was alles snel in kannen en kruiken en even later
vervolgde ik mijn weg in een modeljaar 2010 Chebby Impala, 213 CI / 3500
CC V6, 4 deurs sedan in een gouden kleur, met 68000 KM op de teller.
(én met de aanduiding FLEXI-FUEL Methanol op de kofferbak...)
(Foto van afgelopen zondag op de prairie, aanklikken voor een grotere weergave)
Zo, dat was meteen een stuk beter dan lopen, ondanks het zo prachtige na-zomers aandoende wandelweer:
Een auto is toch een betere manier om je voort te bewegen in een land als dit.
Mijn eerste stop was een Wal*Mart winkel, om eens even flink proviand
voor mijn koelkast in te slaan, en meteen te kijken wat de laptops daar
voor prijskaartje droegen.
Ik had via het interweb al een leuke Acer op het oog, afgeprijsd van 598
CAD naar 498 CAD, 17.3 inch scherm, 500 GB hard drive, 4 GB DDR3
geheugen en verder alle bellen, toeters, fluitjes en stuiterballen die
een mensch zich maar kan wenschen.
Dus met ferme tred koers gezet naar de elektronica afdeling!
Al snel kreeg ik daar aangekomen de door mij felbegeerde laptop in het
oog, en naarstig keek ik om mij heen naar een verkooppersoon.
Het merkwaardige aan deze mensen is dat ze steevast op je af komen met de vraag "Kan ik iets voor u doen?",
(ik zeg dan meestal: "Géén idee, wat kunt u zoal?") als je juist helemaal géén behoefte hebt aan zulke vragen en lekker op je gemak even rond wilt neuzen.
Maar op het moment suprême, zeg maar als
je bijvoorbeeld een splinternieuwe laptop wilt aanschaffen, schitteren
dezelfde aanhoudende individuen ineens door een merkwaardige vorm van
totale afwezigheid.....
Zo óók in Lethbridge, Alberta, Canada!
Maar na een paar minuten was ik er dan toch in geslaagd om een verkoper
te traceren, en mee te lokken naar het vitrineraam waarachter de
gewenste laptop stond te glimmen.
Met een machtig gebaar produceerde de Wal*Mart man een vervaarlijk ogend
scanapparaat uit een aan zijn middel bevestigde holster en richtte dit
vervolgens op "mijn" laptop.
Het feilloos werkende tovermachien gaf een ferme bliep ten gehore, en op
de display kwam de verkoopprijs te staan: 398 CAD...?!?!?!
Héé, dat was 100 dollar minder dan wat er op internet te lezen stond, en
ook het kaartje in de vitrine gaf vrolijk aan dat het apparaat was
afgeprijsd van 598 naar 498 CAD.
Wie ben ik om mij over zulke saillante details druk te gaan maken?
Dus met gezwinde spoed begaf ik mij, met de laptop stevig in mijn armen
geklemd, naar de kassa om de verkooptransactie snel te voltooien.
In mijn achterhoofd had ik een visioen van een scanapparaat dat ineens
tot prijsbezinning kwam en met rode gillende letters op zijn display te
kennen gaf dat "die kale met die laptop" koste wat kost tegengehouden
moest worden.
Maar ook bij de kassa aangekomen bleek mijn nieuwe Acer nog steeds 398
CAD te kosten, dus ik met een zwierige polsbeweging mijn credit card
door het PIN apparaat gehaald, en na de verrekening van de verschuldigde
belasting (alles wordt hier zonder belasting aangegeven in de winkels, zeg maar zoals bij de Makro in Nederland) kwam het totaal op 423,15 CAD, en dat is slechts 323,01 Euro volgens de door mij ontvangen wisselkoers.
Nazoeken op internet leerde mij al snel dat hetzelfde apparaat in Nederland een adviesprijs van 699 Euro heeft ;-)
(Laptop aanklikken voor een link met Nederlandse prijzen)
Na nog snel even wat proviand in te hebben geslagen, (ze hebben hier mijn favoriete Lays Salt & Vinegar chips in grote zakken!) zoefde ik per Impala terug naar het hotel.
Op mijn kamer aangekomen vlug de boodschappen in de koelkast mikken,
laptop uit de doos halen, aansluiten om de accu op te laden, en nadat
hij was opgestart kon ik beginnen met de tijdrovende klus om al mijn
programma's te installeren.
Gelukkig had ik hiervan kopieën meegenomen vanuit Nederland, dus hiermee was ik de rest van de middag en avond meer dan zoet.
Morgen weer een dag !!