Maandag 14 maart 2011 was ik bezig met mijn "reset" (verplicht 36 uur rust) na de rit naar Wilder en Regina toen ik werd gebeld of ik #5413 wilde ontruimen.
Géén paniek, er bleek geen sprake te zijn van een bommelding:
De oorspronkelijke eigenaar was teruggekeerd en wilde graag weer aan het werk.
Helaas bleek er nog geen andere truck voor mij beschikbaar te zijn, dus werd ik op kosten van het bedrijf voor de komende nacht geparkeerd in het Sandman hotel.
Dit betekende dat ik eerst even al mijn spulletjes naar de opslag moest brengen, en even later was ik daar dus al doende en druk mee.
Daarna even een auto gehuurd bij mijn vrienden van National, en ik was gereed om mijn suite in het Sandman hotel te betrekken.
Toen ik die ochtend bij het reisbureau was, werd mij gevraagd of ik met een "standard" kon rijden ?
Ik vroeg natuurlijk eerst wat dat precies inhield, want om nu meteen te gaan liegen op een maandagochtend....
Dit "standard" bleek de gebezigde term te zijn voor een truck met een schakelbak:
Nou, schakelen kan ik als de beste, dus ik antwoordde bevestigend.
Dan was de kans groot dat ik de volgende ochtend mocht vertrekken met een rental truck van Ryder om deze naar Salt Lake City in Utah te brengen.
Hoogstwaarschijnlijk zonder lading, dus met de losse trekker a.k.a. "bobtail".
Een collega chauffeur was met zijn truck gestrand in Salt Lake City, en had zijn weg naar Lethbridge vervolgd in deze rental truck.
Mijn taak was nu om deze auto terug te brengen en de (inmiddels gerepareerde) truck mee terug te nemen naar Canada.
Dat klonk als een vakantieritje, zonder trailer een beetje naar Utah cruisen!
Ik zou de volgende ochtend de bijzonderheden te horen krijgen, en werd alvast ingepland voor deze toertocht.
Na mijzelf te hebben geïnstalleerd in het Sandman hotel besloot ik dat ik dringend boodschappen moest doen, dus op naar één van de twee Wal*Mart super centres die Lethbridge rijk is.
Na dit shoppinggeweld werd het de hoogste tijd om mijn was te gaan doen, dus even later bevond ik mij in de
Toen al mijn kledij & bedgerei weer lentefris rook, kreeg ik te horen dat Johnny Dandruff onderweg was naar Lethbridge.
Meteen werden er plannen gesmeed om gezamenlijk bij de avonddis aan te schuiven, en daarna werd er zelfs een dol voorstel geopperd om later die avond de lokale bioscoop te bezoeken.
Het kon allemaal weer niet op!
Na John's feestelijke aankomst in de H&R yard haalde ik hem op met mijn gehuurde automobiel, en gingen we eerst ergens iets eten.
Daarna moest en zou John een agenda kopen, dus zo geschiedde het.......
De daarop volgende film was niet zo'n denderend succes, dus als deze film in de lage landen in de theaters komt:
Mijden als de pest!!!
Klik afbeelding om de trailer te bekijken:
De volgende ochtend (dinsdag 15 maart 2011) was ik al vroeg op de zaak om mijn instructies inzake Ryder truck #411922 in ontvangst te nemen, daarna even met de hulp van John de huurauto terug gebracht naar National.
Toen nog even al mijn spullen weer uit de opslag halen, en om 11.01 uur vertrok ik richting de Amerikaanse grens.
Men had niet tegen mij gelogen: Uit de vloer van de truck groeide inderdaad een versnellingspook, en naast het rempedaal ontwaarde ik een extra stuk ijzer met een lapje rubber daarop geplakt:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Het vehikel zelf bleek een Freightliner Columbia met meer dan 1.5 miljoen kilometer op de teller te zijn.
Het juiste modeljaar is tot op de dag van vandaag een heikel punt:
Archeologen bestrijden elkaar met water en vuur inzake de juiste datum, de meest recente onderzoeken berichten over een periode ver voor het uitsterven van de wolharige mammoet........
Hieronder de witte schicht, ergens onderweg in Montana:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Nadat ik bij Sweetgrass de VS was binnengereden, ging ik tanken bij de Pilot truckstop in Shelby.
Tijdens het tanken kreeg ik eindelijk eens een goede gelegenheid om een foto te maken van de manier waarop men hier nieuwe trucks naar de dealer brengt:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Ik zag bij de truckstop ook nog een leuke caravan langskomen:
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Wat sfeerfoto's, on the road in Montana:
Klik afbeeldingen voor een grotere weergave:
Om 21.31 uur die avond kwam ik aan bij de Flying J truckstop in McCammon, Idaho, en daar werd de boel abrupt op de handrem gezet om eens even lekker te gaan slapen.
De volgende dag (woensdag 16 maart 2011) hoefde ik nog maar 154 mijl
(dit was een in Amerika geregistreerde truck, dus de teller was in mijlen) te cruisen om in Salt Lake City te geraken.
Om 11.46 uur draaide ik de yard van Ryder op, en na een duchtige inspectie werd truck #411922 in ontvangst genomen door een medewerker.
Hierna kreeg ik plechtig de sleutels van truck # 2139 uitgereikt en kon ik beginnen met het overbrengen van mijn spulletjes.
