Maandagochtend (21 maart 2011) werd ik gebeld door het reisbureau met de mededeling dat ik mijn spulletjes kon verhuizen naar truck #2167.
Na enig zoekwerk vond ik genoemde truck in de yard (waarom hadden ze niet even gezegd dat het om een rode truck ging?) en volgde er een grondige inspectie van de cabine door yours truly.
Deze bleek pico bello in orde te zijn, de truck was door een professioneel bedrijf schoongemaakt, zo getuigden papieren matjes op de vloer bij zowel de bestuurders- als de bijrijderszitplaats.
Zelfs de sneeuwkettingen waren aanwezig, maar de schotel was gortdroog, dus daar eerst maar even wat grease packs voor gehaald in de werkplaats.
Daar vertelden ze mij dat #2167 eigenlijk op de nominatie stond om vervangen te worden, en dat er problemen met de Tri-Pac waren gemeld door de laatste chauffeur die met de truck had gereden.
Men had hier niets meer aan gedaan omdat #2167 al een paar weken stond te wachten om te worden ontdaan van de H&R stickers en het fleet number.
Hier #2167 later die week, op mijn inmiddels vast fotolocatie, langs de I-15 in Montana
Klik afbeelding voor een grotere weergave:
Nu had ik al een pre-plan gekregen om een lading over de (Canadese) Rockie Mountains naar Surrey, British Columbia te brengen, maar als de truck eerst de werkplaats in moest, dan had ik niet genoeg tijd om daar op tijd te arriveren.
Het reisbureau reageerde zoals gebruikelijk niet op mijn satellietbericht, ik had mijn plicht gedaan door het te melden, dus wat mij betreft kon mijn "nieuwe" rode camper de werkplaats in.
Na een uurtje of drie kwam men mij vertellen dat de Tri-Pac weer als nieuw snorde, en dat ik de truck de werkplaats uit mocht rijden.
Al tijdens het starten van de motor piepte de satelliet een keer of 10, men had mij kennelijk iets zeer belangrijks te melden of te vragen ?
Ja hoor: "Waarom ben je niet aan het rijden?", "Wat ben je aan het doen?", "Neem ASAP contact met ons op" las ik in de gauwigheid op het schermpje.
Maar had ik immers niet keurig gemeld dat de truck de werkplaats in moest ?
Dat men zat te slapen op het reisbureau kon mij niet worden verweten, dus ik vol goede moed terug naar kantoor gereden om eens live met mijn dispatchpersoon in conclaaf te gaan.
Deze was niet erg blij om mij nog steeds in Lethbridge te zien, wat was in godsnaam de reden dat ik mijzelf op dit tijdstip al niet ver achter Calgary bevond ?
Na enige uitleg van mijn kant en met argusogen de satellietberichten te hebben gecheked, kon men niets anders doen dan met veel tegenzin bekennen dat ik inderdaad had gemeld dat #2167 eerst de garage in moest.
Maar nu kon ik deze vracht niet meer op tijd naar BC brengen, waarom was ik dat niet even persoonlijk komen vertellen op kantoor ?
Tja, ik had een berichtje via de satelliet verstuurd, dat dit niet werd gelezen was natuurlijk niet mijn zaak.
Het was mij al vaker opgevallen dat zodra een berichtje niet interessant was voor dispatch, je eenvoudigweg geen antwoord kreeg.
"Misschien heeft men dit berichtje een beetje verkeerd ingeschat ?" vroeg ik poeslief, uiteraard nadat ik eerst de bovenstaande gedachte had uitgesproken.
Hier kwam, zoals ik al had verwacht, geen enkele reactie op, en met een grauw werd mij te kennen gegeven dat ik naar mijn truck kon gaan en moest wachten op een nieuwe lading.
Mooi, dan had ik tenminste ruimschoots de tijd om de auto een beetje in te richten en al mijn spulletjes hun vaste plaats te geven.
Die middag ben ik naar één van de twee Wal*Mart super-centres die Lethbridge rijk is getogen, en heb een 24 inch flatscreen televisie, een DVD speler plus een mooie roestvrijstalen magnetron gekocht.
De volgende dag (dinsdag 22 maart 2011) bleef de satelliet zwijgen in alle talen, waarschijnlijk had ik straf vanwege mijn onbezonnen actie van gisteren en liet men mij nu mooi staan zonder werk...(dat zal hem leren!!!)
Deze trucks zijn geleased op kilometerbasis, rijden ze niet dan hoeft H&R er geen cent voor te betalen.
En de chauffeur krijgt alleen betaald als hij rijdt, dus een win-win situatie voor het bedrijf als men een ietwat te bijdehante werknemer even een lesje wil leren.....
Maar daar heeft men mij totaal niet mee, ik ben immers als toerist naar Canada gekomen, als ik 150 dollar per week verdien zodat ik elke avond uit eten kan gaan, dan vind ik het allang best.
Een gratis slaapplaats met alle comfort heb ik altijd voorhanden, dus mij maken ze niet gek.
Op de yard in Lethbridge heb ik een locatie met gratis internet ontdekt, er is een doucheruimte voor de chauffeurs en ik kan lekker met de truck een beetje rondtoeren en boodschappen doen.
Wat heeft een mens nog meer nodig ?
Die avond ben ik naar een snackbar in West Lethbridge gereden, daar werkt Amanda, de vrouw van Craig (de Schot van mijn Rockies mentor trip)
Amanda had toentertijd via de telefoon aan mij verteld dat ze in de snackbar frikandellen, kroketten, sito sticks en nog meer andere Nederlandse snacks verkopen ?
Deze onverwachte vakantieperiode leek mij uitermate geschikt om eens te gaan proeven van al dit lekkers.
Mijn grote rode H&R Freightliner werd uiteraard meteen opgemerkt door de eigenaar van de zaak, en hij gaf luidkeels zijn personeel te kennen dat ik 10% H&R korting kreeg !
Kijk, zo kun je nog eens uit eten gaan, scheelde mij mooi 1 (één) dollar op de rekening van maar liefst 10 dollar.
Klik afbeeldingen voor een grotere weergave:
Ik bestelde een bord patat, een frikandel en een sito stick.
(in sommige delen van Nederland beter bekend als "kika stick", vroeger heette deze snack "turkey stick")
De frikandel leek zelfs op een frikandel, al werd hij in Canada gemaakt.
De smaak was echter totaal anders, maar misschien kwam dit ook wel een beetje door de gebruikte bakmethode, alles (patat, snacks en vis) bleek in een-en-dezelfde olie te worden gebakken:
Na het verorberen van de frikandel zat ik met smart te wachten op mijn kika/turkey/sito stick, maar deze bleek maar niet te willen doorkomen ?
Wel zag ik dat een man die na mij was binnengekomen een vreemdsoortige snack op zijn bord kreeg, was dit misschien de Canadese interpretatie van een sito stick ?
Na enige tijd besloot ik toch maar, op enigszins ongeruste toon, te informeren naar het wel en wee van mijn sito stick.
De hoofdbakker keek mij met open mond aan, vervolgens gingen zijn ogen naar de frituuroven, en daarna zag ik hem in de richting van bovengenoemde man (met vreemduitziende snack op zijn bord) kijken....
Aha, er was duidelijk een fout opgetreden in het verwerken van de bestellingen, hoe kon het ook anders op dit hectische tijdstip waarop maar liefst twee klanten tegelijkertijd in het etablissement aanwezig waren ??
Maar er werden mouwen gepast aan deze situatie, en na enig wachten werden er 2 (twee) van deze vreemd uitziende snacks op mijn bordje gedeponeerd.
(Eentje volgens bestelling, de andere als goedmakertje voor het lange wachten)
Mijn vermoedens bleken juist te zijn, dit was hoe een perfecte sito stick er uit zag in de ogen van de Candeesche medemens:
De smaak viel mij reuze mee, maar toch was deze variant iets pittiger dan wat men in Nederland gewend is, al met al was het zeker niet slecht te noemen !!
Whitby's Fish&Chips is te vinden in West Lethbridge
(in de buurt van de universiteit)
866 Heritage Boulevard West
Lethbridge T1K 7W2
