Ik werd om 08.01 uur verwacht bij het training centre, dus had ik een paar dagen van tevoren al een aanvraag voor de hotel shuttle ingediend. Toen ik om 07.31 uur vrolijk de hotellobby betrad, kreeg ik van de front desk juffrouw te horen dat er geen sprake van kon zijn dat men mij naar Gateway zou transporteren.
Er was volgens haar afgesproken met H&R dat ze ons alleen naar het vliegveld en het kantoor van H&R mochten brengen. Toen ik tegenwierp dat ik de week daarvoor toch echt naar Gateway was gebracht, een rit die mij nog steeds goed voor de geest stond, zei ze dat dat niet volgens afspraak was geweest.
Nu is het H&R kantoor niet al te gek ver lopen van Gateway vandaan, dus ik zei dat ik dan terstond naar H&R wilde worden gebracht.
Maar dat bleek weer niet mogelijk te zijn, omdat ik dat niet van tevoren had aangevraagd.... ???
Deze logica kon ik helaas niet helemaal volgen:
Ik had het autootje toch geboekt voor dit tijdstip, dus het kon nu ineens niet zo zijn dat iemand anders er gebruik van moest maken ?
Maar deze dame was niet kennelijk niet vatbaar voor dit argument, en ze vertelde mij dat ik maar een taxi moest nemen.....
Toen ik mij omdraaide en van de balie wegliep zag ik Mike staan, de Engelsman die zijn potje niet voldoende kon volplassen. Hij bleek ook naar Gateway te moeten, voor precies hetzelfde programma als ik.
En ook hij had moeilijkheden gehad met de nieuwe front desk medewerkster, waarna hij een taxi had gebeld.
Dat kwam mooi uit, konden we de taxikosten samen delen!
In een Ford Grand Victoria zoefden wij even later richting Gateway, daar aangekomen betaalde ik onze chauffeur: 20 CAD inclusief fooi.
Onze leraar voor vandaag was Roy, dezelfde man die ons de Airbrake Course had gegeven.
We zaten vandaag samen met 4 Canadezen in de klas.
Jason bleek ook deze cursussen nog te moeten doen, en toen hij even later was gearriveerd (met een enorme bontmuts op zijn hoofd) konden we beginnen met de les.
Roy vertelde dat we zo rond 13.31 uur klaar zouden zijn, waarna Mike, Jason en yours truly moesten blijven zitten voor de Logbook course.
Om een lang verhaal kort te maken: Iedereen slaagde met vliegende kleuren voor de eerste cursus, en even later waren de Canadezen verdwenen en mochten de Euro-boys zich verdiepen in rijtijden en logboeken.
In Noord Amerika gebruikt men (godzijdank!) geen tachograaf, maar moet je al je ritgegevens zoals rij- en rusttijd invullen op een formulier. Ook voor deze cursus slaagden wij gedrieën, en om 16.31 uur waren wij klaar voor die dag. Mike belde brutaalweg het hotel op, en even later kwam de shuttle ons ophalen.
Waarschijnlijk was de dienst van de bemoeizuchtige dame van die ochtend afgelopen, en deed haar opvolger/ster niet zo anaal over de bestemmingen van de shuttle.
Mijn rijbewijs was nog steeds niet goed bevonden door de vertalers, dus er was niet veel dat ik de rest van de week kon doen.
Op woensdag (24 november 2010) hoorde ik van Patty dat ik mijn theorie-examen voor de truck kon gaan doen, dus de dag daarop toog ik naar het kantoor van Jennifer, (het poedelmeisje) en
Tijdens mijn examen kwam Jennifer
(Cooper de poedel was trouwens die dag in geen velden of wegen te bekennen)
naar mij toe gelopen om te vertellen dat mijn rijbewijs eindelijk goed was bevonden door de noeste regeringwerkers in Edmonton!
Gezellig even een praatje maken terwijl je een ondertussen officieel examen doet is kennelijk vrij normaal in Canada ;-)
Dat was goed nieuws, want nu kon ik eindelijk beginnen met mijn rijles voor de luxe wagen!!
Meteen na terugkomst in het hotel nam ik contact op met Patty, en ze beloofde mij dat ze er meteen achteraan zou gaan, misschien kon ik de volgende dag al rijles volgen en, als er plaats was, meteen het examen doen.
Kom daar maar eens om bij het CBR!!
Helaas bleek het niet mogelijk te zijn om die vrijdag (26 november 2010) examen te doen.
Patty had mij ingepland voor maandagmiddag (29 november 2010) om 15.01 uur voor 2 uurtjes rijles, en voor het examen luxe wagen de dag daarop om 09.01 uur.
Dus dat betekende wederom een weekend zonder huurauto........
