Eerste dag in Lethbridge

De volgende ochtend (Rememberance Day, donderdag 11 november) was ik al heel erg vroeg wakker, waarschijnlijk omdat ik nog steeds op Nederlandse tijd was ingesteld.
Dus al om 05.00 uur stond ik vrolijk onder de douche, gevolgd door een grote mok (meegebrachte) Pickwick thee:
Best handig zo'n koffiezet/waterkookapparaat op je kamer.

De vorige avond was ik op zoek gegaan naar een supermarkt, en dat viel nog lang niet mee....
Maar na veel cijfers (vijven en zessen) had ik er toch een gevonden, zo'n anderhalve kilometer lopen vanaf het hotel. Dus de aldaar gekochte broodjes en beleg, gecombineerd met jus d'orange en voorgenoemde thee, zorgden ervoor dat ik mij meteen een stuk beter voelde.

Dinsdagavond in Engeland deed het scherm van mijn laptop raar, en nu begon hij weer kuren te vertonen.
Strepen over het beeld, foto's van onschuldige merels werden getransformeerd tot briesende draken en het geluid kwam in een loop terecht, zodat ik via Radio 2 wel 100 keer achter elkaar hoorde dat het zojuist 2 uur was geworden......

En even later besloot mijn trouwe laptopje dat zijn laatste rustplaats een hotel ergens in Canada moest worden:
R.I.P. lieve ACER....

Gelukkig had ik de vorige avond ontdekt dat er beneden in de hotellobby twee PC's voor algemeen gebruik staan, dus even later bevond ik mij daar en vroeg via het interweb mijn Canadese vriendin Becks om raad:
Waar kan ik voor een redelijke prijs een goede laptop kopen ?

Ze gaf mij een aantal mogelijkheden, en één van de winkels uit haar lijstje, Staples, bevond zich op de route naar het autoverhuurbedrijf, dat kwam mooi uit!
Van Hans had ik het adres van National Car Rental gekregen, dat bedrijf verhuurt bij wijze van service auto's aan medewerkers van het transportbedrijf, zonder te vragen om een credit card of vast huisadres.
Een credit card bezit ik wel, maar een vast huisadres gaat de komende maanden moeilijk worden, dus te voet op naar National!

Eerst even een tussenstop gemaakt in een winkelcentrum (vanaf nu ga ik dat als "mall" typen, scheelt wel in woordwaarde, maar zolang we geen Scrabble spelen kan dit mij niet zo heel erg boeien) alwaar ik een lekker broodje heb gegeten bij Subway, Amerika kenners weten wat ik bedoel!

Daarna even bij de Staples winkel binnen gekeken naar hun laptops, het aanbod was summier, edoch de prijzen niet karig, dus daar werd ik niet veel wijzer van.
Op mijn zoektocht door de mall (kijk, ik gebruik het woord al alsof ik nooit anders heb gedaan!) ontwaarde ik een grote bioscoop, daar moest ik de naam maar even van onthouden.
Een filmpje is nooit weg als je jezelf zit te vervelen op je hotelkamer, kan ik online even kijken wat er zoal draait en om hoe laat wat precies begint.

Het autoverhuurbedrijf zat volgens Google Maps aan de overkant van de Crowsnest Highway, kon ik mooi even in het zonnetje vanaf het viaduct naar de passerende trucks kijken!
Na een poosje besloot ik mijn weg te vervolgen, en weldra was ik aangekomen op de vermeende locatie.
Maar hoe goed ik ook keek, nergens was het bekende groene logo van National te bekennen ?

Photobucket

Gelukkig zag ik een lege taxi aan de overkant van de straat rijden, dus even een brul, wilde armgebaren en het voertuig was mijn!
De chauffeur bleek "new on the job" te zijn, dus hij wist heg nog steg in Lethbridge, maar geen nood: de centrale gaf uitkomst.
En na een kort ritje zette hij mij af (voor maar liefst 10 dollar!!) bij National Car Rental.

Daar binnengekomen was alles snel in kannen en kruiken en even later vervolgde ik mijn weg in een modeljaar 2010 Chebby Impala, 213 CI / 3500 CC V6, 4 deurs sedan in een gouden kleur, met 68000 KM op de teller. 
(én met de aanduiding FLEXI-FUEL Methanol op de kofferbak...)

(Foto van afgelopen zondag op de prairie, aanklikken voor een grotere weergave) Photobucket

Zo, dat was meteen een stuk beter dan lopen, ondanks het zo prachtige na-zomers aandoende wandelweer:
Een auto is toch een betere manier om je voort te bewegen in een land als dit.

Mijn eerste stop was een Wal*Mart winkel, om eens even flink proviand voor mijn koelkast in te slaan, en meteen te kijken wat de laptops daar voor prijskaartje droegen.

Photobucket

Ik had via het interweb al een leuke Acer op het oog, afgeprijsd van 598 CAD naar 498 CAD, 17.3 inch scherm, 500 GB hard drive, 4 GB DDR3 geheugen en verder alle bellen, toeters, fluitjes en stuiterballen die een mensch zich maar kan wenschen.
Dus met ferme tred koers gezet naar de elektronica afdeling!

Al snel kreeg ik daar aangekomen de door mij felbegeerde laptop in het oog, en naarstig keek ik om mij heen naar een verkooppersoon.
Het merkwaardige aan deze mensen is dat ze steevast op je af komen met de vraag "Kan ik iets voor u doen?",
(ik zeg dan meestal: "Géén idee, wat kunt u zoal?") als je juist helemaal géén behoefte hebt aan zulke vragen en lekker op je gemak even rond wilt neuzen.

Maar op het moment suprême, zeg maar als je bijvoorbeeld een splinternieuwe laptop wilt aanschaffen, schitteren dezelfde aanhoudende individuen ineens door een merkwaardige vorm van totale afwezigheid.....

Zo óók in Lethbridge, Alberta, Canada!

Maar na een paar minuten was ik er dan toch in geslaagd om een verkoper te traceren, en mee te lokken naar het vitrineraam waarachter de gewenste laptop stond te glimmen.

Met een machtig gebaar produceerde de Wal*Mart man een vervaarlijk ogend scanapparaat uit een aan zijn middel bevestigde holster en richtte dit vervolgens op "mijn" laptop.
Het feilloos werkende tovermachien gaf een ferme bliep ten gehore, en op de display kwam de verkoopprijs te staan: 398 CAD...?!?!?!
Héé, dat was 100 dollar minder dan wat er op internet te lezen stond, en ook het kaartje in de vitrine gaf vrolijk aan dat het apparaat was afgeprijsd van 598 naar 498 CAD.

Wie ben ik om mij over zulke saillante details druk te gaan maken?
Dus met gezwinde spoed begaf ik mij, met de laptop stevig in mijn armen geklemd, naar de kassa om de verkooptransactie snel te voltooien.

In mijn achterhoofd had ik een visioen van een scanapparaat dat ineens tot prijsbezinning kwam en met rode gillende letters op zijn display te kennen gaf dat "die kale met die laptop" koste wat kost tegengehouden moest worden.

Maar ook bij de kassa aangekomen bleek mijn nieuwe Acer nog steeds 398 CAD te kosten, dus ik met een zwierige polsbeweging mijn credit card door het PIN apparaat gehaald, en na de verrekening van de verschuldigde belasting (alles wordt hier zonder belasting aangegeven in de winkels, zeg maar zoals bij de Makro in Nederland) kwam het totaal op 423,15 CAD, en dat is slechts 323,01 Euro volgens de door mij ontvangen wisselkoers.

Nazoeken op internet leerde mij al snel dat hetzelfde apparaat in Nederland een adviesprijs van 699 Euro heeft ;-)
(Laptop aanklikken voor een link met Nederlandse prijzen) Photobucket
Na nog snel even wat proviand in te hebben geslagen, (ze hebben hier mijn favoriete Lays Salt & Vinegar chips in grote zakken!) zoefde ik per Impala terug naar het hotel.

Op mijn kamer aangekomen vlug de boodschappen in de koelkast mikken, laptop uit de doos halen, aansluiten om de accu op te laden, en nadat hij was opgestart kon ik beginnen met de tijdrovende klus om al mijn programma's te installeren.
Gelukkig had ik hiervan kopieën meegenomen vanuit Nederland, dus hiermee was ik de rest van de middag en avond meer dan zoet.

Morgen weer een dag !!