Eerste rit met mijn eigen truck (deel III)

De volgende dag (tweede kerstdag 2010) was ik alweer vroeg wakker om mijn reis naar Californië te vervolgen. Na een half uurtje rijden (om 04.01 uur) passeerde ik de staatsgrens alwaar ik werd opgewacht door een soort van border patrol meneer in een piepklein glazen hokje.
Hij vroeg mij wat ik vervoerde, toen ik antwoordde "boxed pork" gaf hij mij te kennen dat ik mocht doorrijden.
De temperatuur in noord Californië viel een beetje tegen, er lag zelfs sneeuw in de bergen heuvels waar ik doorheen overheen moest toeren.
Ik passeerde een groot meer, maar er waren weinig tot zeg maar stellig géén Beach Boys te bekennen op dit tijdstip, en helemaal niet met deze huidige temperaturen.

Na een uurtje of 7 stief doorrijden arriveerde ik bij mijn eerste losadres in Sacremento.
Dit is de hoofdstad van de staat Californië, neen het is niet Los Angeles zoals heel veel mensen denken.
Heb naarstig rondgekeken of ik governour Arnie zag rondcruisen in zijn Hummer, maar helaas...
De goede man zal het wel te druk hebben gehad met het redden van de bijna failliet verklaarde staat Californië.

Bij aankomst op het losadres kwam er een zogenaamde "lumper" naar mij toe met de vraag of ik hem misschien nodig had.
Zo'n lumper is een persoon die tegen betaling ladingen lost, en aangezien wij niet zelf mogen lossen vond ik het een strak plan om dit mannetje hiervoor op te laten draaien.
Je moet dan via de satelliet goedkeuring aan het kantoor vragen, en tevens de prijs doorgeven die de beste man voor zijn bewezen diensten van plan is te vragen.

Loopt dit bedrag niet de spuigaten uit, dan gaat men op kantoor akkoord waarna ik een satellietbericht ontvang met daarin een code die ik moet invullen op een check.
Pas als de lumper klaar is met zijn noeste arbeid overhandig ik hem deze check, hij moet dan bellen om te kijken of de code die ik zojuist heb ingevuld klopt.

Als dit alles dik in orde blijkt te zijn geeft hij mij op zijn beurt weer een kwitantie, we schudden elkaar de hand, wisselen eventueel e-mailadressen uit, spreken af om de komende zomer samen op vakantie te gaan, informeren hoe het met de rest van de familie gaat, en nemen uiteindelijk met door tranen omfloerste ogen hartelijk afscheid van elkaar. 
(soms gaat het ook wel eens anders hoor...)

Na al deze emoties ging ik weer opgewekt op weg naar mijn tweede en tevens laatste losadres, dit bleek net onder de rook van San Fransico te liggen, in het plaatsje Daly City.
Hieronder een foto van de skyline van Frisco, genomen vanaf de Bay Bridge.
In de verte zie je de Golden Gate Bridge liggen, excuses voor de slechte kwaliteit van de foto, heeft te maken met vieze ramen.....

Klik foto voor een grotere weergave:
Photobucket

Foto van de Bay Bridge:

Klik foto voor een grotere weergave:
Photobucket

Het lossen bij de klant in Daly City was ook binnen een mum van tijd klaar, en even later was ik op weg naar een truckstop in Salinas, alwaar ik de nacht zou doorbrengen.
De temperatuur was inmiddels boven de 20 graden uitgestegen, dus eindelijk geen sneeuw meer te bekennen en lekker in je t-shirt buiten lopen.

Deze jongens heb ik voorlopig even niet nodig:

Klik foto voor een grotere weergave:
Photobucket